Netwerk op bezoek

Afgelopen dinsdag hadden we Aart Zeeman en cameraman Matt op bezoek voor een reportage over Beiroet. “Hilversum” had maandag contact met ons gezocht en ze wilden graag een dagje meelopen met Brigitte om te zien hoe de hulpverlening plaatsvindt aan mensen met oorlogstrauma’s. Het oorspronkelijke idee was om naar het zuiden van Libanon te gaan samen met Brigitte om daar ziekenhuizen te bezoeken, maar met de opgeblazen bruggen en kapotgeschoten wegen zou dat qua tijd heel lastig worden.

Dus Brigitte heeft maandagmiddag een rondje gebeld om te kijken of het mogelijk was om de platgebombardeerde wijken in het zuiden van Beiroet te bezoeken. Het hoofdkantoor van Hezbollah, of wat daar nog van over is, ligt ook in deze wijken, dus moest contact worden gezocht met iemand die toestemming zou kunnen geven om daar te filmen en ook meteen een rondleiding zou kunnen geven en zou kunnen vertellen over de medische en psychische hulpverlening.

Gelukkig kent Brigitte het hoofd van een medische organisatie die is gelieerd aan Hezbollah. Voor de duidelijkheid: het is niet Hezbollah zelf, maar een organisatie die sympathiek staat ten opzichte van Hezbollah. Dit onderscheid is van belang omdat ik zeker niet de indruk hier wil wekken dat Brigitte, en daarmee het American University Hospital, direct zou samenwerken met Hezbollah. Voor je het weet wordt dit uitgelegd als zijnde steun aan een terroristische organisatie en komt Brigitte Europa en Amerika niet meer in.

Terzijde: je kunt hier om lachen en denken dat dit zo’n vaart niet zal lopen, maar een jaartje geleden is een Libanese minister de toegang tot Amerika ontzegd omdat hij tijdens een inzamelingsactie voor Ramadan geld had gegeven aan een Goede Doelen organisatie die wordt gerund door Hezbollah.

Maandagavond belde “Hilversum” weer op en men was zeer verheugd over het programma voor dinsdag: dankzij de Rolodex van Brigitte kon Aart Zeeman gaan “where no man has gone before”, of althans, het zou voor een Nederlandse journalist erg lastig zijn om juist met deze hoge piet in contact te komen.

Dinsdagochtend kwamen ze eerst bij ons thuis om wat huiselijke beelden te maken. Zowel Aart (ik mag Aart zeggen, hij mag Riemer zeggen) als Matt waren erg vriendelijk en bescheiden. Dat zie je ook terug in zijn rapportages: Aart is vrijwel nooit in beeld, hij wil juist het onderwerp van de uitzending alle ruimte geven. Klasse! Heel anders dan sommige journalisten die zoveel mogelijk zelf in beeld willen komen. Kijk maar eens naar CNN waar je een journalist hebt met een irritant Engels accent en de hele tijd in beeld is.

Nadat het ontbijt was genuttigd ging Brigitte met Aart en Matt naar Haret Hreik, de wijk waarin het hoofdkantoor van Hezbollah is/was gevestigd. Helaas moest ik naar mijn werk, ik had graag meegewild. Van wat Brigitte vertelde was het afzien. Het is deze dagen erg warm in Beiroet, zo rond de 35 graden in de schaduw maar die heb je dus niet in de kapotgeschoten wijken. Ook moest je oppassen waar je liep want overal lagen brokstokken, verwrongen staal met scherpe punten, glasscherven en zo meer. Voor een paar minuten film werd een paar uur uitgetrokken, dus Brigitte was kapot aan het einde van de ochtend. Kun je voorstellen hoe Matt, de cameraman, het moest hebben gehad met een zware camera op zijn nek. Petje af.

Het meeste kapot was Brigitte toch wel van de aanblik van complete wijken volledig in puin. Straat na straat weggebombardeerd. Hoewel, “straat”: die zag je niet meer, je had geen idee waar je liep.

Hopelijk gaat men alles weer herbouwen en de eerste plannen zijn hiervoor al in de maak. De ziekenhuisdirecteur kon al melden dat het nieuwe ziekenhuis groter, beter en mooier zal worden dan ooit. Ook voor de huizen is men dit van plan. Wellicht dat over een jaar of twee modelwijken zullen verrijzen op de puinhopen. Hezbollah is al druk bezig met het uitgeven van geld aan de getroffenen.

Opvallend is dat dit in Amerikaanse dollars gebeurt en niet in Libanese ponden. Brigitte maakte hierover een opmerking tegen de perschef die tijdens hun bezoek meeliep. Tja, daar had hij eerlijk gezegd nog niet over nagedacht, maar hij zou het meenemen. Mochten ze binnenkort in Libanese ponden gaan uitbetalen, dan weet je hoe dat komt:-)