Zelfs de vredesbeweging dreigt met escaleren

Gisteren stond er een hoogst vermakelijk verhaal in de Daily Star, het plaatselijke sufferdje van Libanon. Om het te begrijpen, moet eerst worden opgemerkt dat Libanon sinds de moord op Hariri twee stromingen kent: de anti-regeringsbeweging genaamd 8 Maart en de pro-regeringsbeweging genaamd 14 Maart.

Nu is er een derde beweging opgericht en je raadt het al: ze noemen zich 11 Maart, want dat is precies ertussenin. Ik dacht eerst dat het een politieke parodie is, maar inmiddels zijn de meeste Libanezen hun gevoel voor politiek humor aan het kwijtraken. Toch, als je het artikel leest, dan krijg je wel een heel sterk gevoel dat dit niet serieus bedoeld kan zijn. Lees maar even mee:

“The new movement's message is one of pride and hope in lasting values, the human will and, perhaps above all, the virtue of patience coupled with determination. The goal is to teach people how to keep moving when the ground is shaking beneath our feet.”

Ik kan het echt niet helpen, maar zelf nou zelf: dan zie je toch direct een Van Kooten & De Bie creatie voor je?

Even verder wordt het nog meer een parodie als de 11 Maart beweging met acties dreigt:

“Leaders must either reach a solution and return to the national negotiating table or we will be obliged to expand our peaceful movement to achieve the desired goal (i.e. stability, negotiation, fraternal language, rational political speech and avoidance of provocation).”

Juist: VREDE OF ANDERS!!

Ergens vat dit statement de Libanese mentaliteit wel goed samen: zelfs de vredesbeweging drijft op agressie en vindt zichzelf tot alles gerechtigd. Kun je nagaan wat de gewone, minder vreedzame Libanees van de zaken vindt.