De banaliteit van het kwaad

Vanochtend het nieuws gekeken en de Israëliërs zijn verder opgerukt, nu tot aan Bint Jbeil toe. Dit overigens nog steeds helemaal in het zuiden, vlak tegen de grens aan. Wat elke keer weer schokkend is, zijn de vele burgerslachtoffers. Tientallen burgers en complete families die het zuiden aan het ontvluchten waren, op dringend advies van Israël (!), zijn gedood in hun wagens de afgelopen dagen. Hoe ziek is dat? Denken de Joden nu werkelijk dat Hezbollah-strijders zich van het front af bewegen of dat een 4 meter lange Katusha raket in een Datsun past?

Ook zie je beelden van ambulances die worden beschoten, Rode Kruis medewerkers die zwaar gewond raken en ziekenhuizen die geraakt worden door Israëlische bommen.

Daarnaast is Israël druk bezig met een zinloze vernieling van alle infrastructuur. Zo is de hoogste brug van het Midden-Oosten kapotgeschoten. Waarom bombardeerden ze niet de weg voorafgaand aan deze brug? Dat zou hetzelfde effect hebben gehad, namelijk het blokkeren van het verkeer. Maar nee, de Joodse staat moest zonodig een peperdure brug kapotschieten. Ook zijn vrijwel alle bruggen in het zuiden kapotgeschoten, ligt het vliegveld in puin en zijn diverse havens zwaar beschadigd.

Kunnen de Israëlische straaljagers werkelijk niet het luchtverkeer boven Libanon blokkeren zonder daarbij het vliegveld aan gort te schieten? Is de Israëlische marine werkelijk zo tandeloos dat ze de zee voor Libanon niet kunnen beheersen zonder de havens in de vernieling te jagen?

En dan te bedenken dat de draaiboeken voor deze acties al helemaal klaarlagen. Je vraagt je af welke bureaucraten deze scenario’s hebben bedacht.

Uiteraard doet dit niets af van de acties van Hezbollah die immers ook onschuldige burgers beschieten. Maar het is misselijkmakend om te horen dat Israël zichzich als beschaafd omschrijft, Hezbollah afdoet als een terroristische organisatie, en vervolgens doodleuk hun daden als morele norm gaat nemen en gaan imiteren. Hoe verheven is dat?

Trouwens, kijkend naar de chronologische volgorde: Hezbollah nam soldaten gevangen en doodde er een aantal. In reactie begon Israël vrijwel meteen burgerdoelen te treffen. Pas later begon Hezbollah hun raketten af te vuren, in reactie op de gruweldaden van het Joodse leger. De acties tegen burgerdoelen door Israël waren eerst. Opnieuw, volgens een al vaststaand draaiboek, keurig netjes uitgewerkt door de bureaucraten van het Ministerie van Defensie. De banaliteit van het kwaad.

Het resultaat tot nu toe is meer dan 300 doden en ruim 1000 gewonden aan Libanese zijde zonder dat dit heeft geleidt tot minder raketaanvallen. Gisteren nog vielen 2 doden in Haifa. Vraagt niemand zich dan af wat het Israëlische leger in godsnaam aan het doen is, behalve burgers te doden? Ze lijken volslagen incapabel om Hezbollah daadwerkelijk te raken of om Israëlische burgers te beschermen.

Dat laatste is ook zoiets. Vele Libanezen hopen stiekem dat de joodse staat het karwei afmaakt en Hezbollah uitschakelt. Men heeft genoeg van het wapengekletter en men verwenst Hezbollah’s acties die het land in zo’n grote vernieling hebben gestort. Het is moeilijk inschatbaar en men zal het niet zo snel zeggen in het openbaar, maar je kunt er gerust vanuit gaan dat zowel de Christenen, de Soennieten, de Druzen alsook een groeiend deel van de sjiieten graag van Hezbollah’s wapens af wil zijn. Alleen de vaste kern Sjiieten steunt Hezbollah nog.

En dat is het rare: De klachten over het optreden van het Israëlische leger betreffen zowel de vele onschuldige doden als het feit dat ze al die tijd Hezbollah nauwelijks schade hebben toegebracht. Vele Libanezen hopen in stilte dat het Joodse leger alsnog in staat zal blijken te zijn om Hezbollah te vermorzelenen. Dat zal dan als rechtvaardiging moeten dienen voor de vele doden en vernielingen