De aap is uit de mouw

Hezbollah heeft vandaag voor het eerst toegegeven dat voor hen het VN Tribunaal direct is gekoppeld aan de hervorming van de regering. Tot aan gisteren werd dit steevast ontkend, maar nu heeft de tweede man in Hezbollah, sjeik Naim Qassim, toegegeven wat eigenlijk iedereen al wist: beide zaken zijn direct aan elkaar gerelateerd: Hezbollah is bereid het VN Tribunaal te accepteren in ruil voor een vetorecht in de regering.

Op zich positief dat Hezbollah voor het eerst zo duidelijk uitspreekt achter het VN Tribunaal te staan. Jammer uiteraard dat hier direct een claim op vetorecht aan wordt verbonden. Je vraagt je af wat de twee zaken feitelijk met elkaar te maken hebben. Een mogelijke link is dat het VN Tribunaal als westers wordt gezien en dat Hezbollah bang is om Libanon in de uitverkoop te doen. Door het hebben van een vetorecht, kan men allicht dat proces beter beïnvloeden.

De eerste tekenen zijn dat Hariri c.s. het voorstel van Qassim wel ziet zitten. Men is niet bang dat Hezbollah haar belofte zou breken door het VN Tribunaal te blokkeren als ze éénmaal het vetorecht hebben. Voor zulke angst is ook niet direct aanleiding. Hezbollah wordt over het algemeen als zeer betrouwbaar gezien. Als men iets belooft, dan doet men dat ook. Geen ge-Rita-Verdonk bij Hezbollah, maar gewoon beloftes nakomen.
Wel zouden de christelijke partijen onder leiding van Samir Geagea grote moeite hebben met het geven van een vetorecht aan Hezbollah. Men vindt dat de recente verkiezingen duidelijke taal hebben gesproken. Hezbollah heeft verloren en zou niet via chantage een veel grotere invloed mogen krijgen dan wat de kiezer hen heeft toebedeeld.

Op zich zit daar wel wat in natuurlijk. Maar het heeft een hoog theoretisch gehalte. Immers, voorheen werden beslissingen eigenlijk altijd met consensus genomen. Dus het al dan niet hebben van een vetorecht heeft tot nu toe weinig invloed gehad. Nu is het verleden nooit een garantie voor de toekomst, maar als er één zaak duidelijk is geworden de afgelopen maanden, is dat het politieke systeem in Libanon is gebouwd op de fundamenten van de consensus. Wordt daar aan gezaagd, dan valt het landsbestuur in duigen.

Wat je er ook van vindt, Libanon zal de weg terug moeten vinden naar de overleg-democratie. Powerplay door de meerderheid is vrijwel onmogelijk. Dat geldt ook voor Nasrallah. Daarom is angst voor powerplay door Hezbollah als ze eenmaal het vetorecht hebben, voorbarig te noemen.
Wat ongetwijfeld een rol speelt bij de regeringspartijen, is het gezichtsverlies en het idee dat Hezbollah niet beloond mag worden voor het in de vernieling storten van het land. Eerst door de oorlog met Israël en later door de bezetting van het centrum. Maar goed, er zit beweging in de zaak en dat is momenteel het hoogst haalbare.

Update: Vandaag, vrijdag, las ik dat Samir Geagea inmiddels instemt met het voorstel van Hezbollah om het VN Tribunaal goed te keuren in ruil voor aanpassing van de regering. Gisteren nog kon je lezen dat juist Geagea een fel tegenstander was van dit voorstel. Zou het heus dat hij in één dag zo'n radicale slag heeft gemaakt of zijn het de Libanese journalisten die de zaken verkeerd voorstellen? En de argeloze blogger die dat weer braaf overneemt :-)

De reden voor Gaegae's steun laat zich raden. Hij hoopt waarschijnlijk dat het VN Tribunaal dusdanige schade bij Syrië en hun suppporters zal aanrichten dat dit hun positie sterk zal verzwakken zodat een eventueel vetorecht (daarover sprak hij overigens niet) eveneens haar kracht verliest.