Dreigende taal

Een zorgelijke ontwikkeling in de oorlog hier. Kansen op een zinvol vredesoverleg lijken kleiner dan ooit met beide kanten die de inzet verhogen. Zo heeft Israël aangekondigd dat als Hezbollah nog meer lange-afstand raketten zou afschieten, ze het hart van Libanon zullen raken. Vervolgens zegt Hezbollah dat als Israël inderdaad Beiroet gaat bombarderen, zij vervolgens Tel Aviv zullen bestoken. In reactie hierop -het lijkt wel ping-pong met woorden- zei Israël weer dat als dat zou gebeuren, ze de infrastructuur van Libanon zullen ausrasieren.

Is dit alleen maar macho gedrag of zal men hun woord houden? Erg onduidelijk. Israël heeft geen moeite met het bombarderen van vrouwen en kinderen, zie Qana. Anderzijds zie je Hezbollah ook niet aarzelen met het beschieten van onschuldige burgers in Israël. Nee, er wonen geen halfzachte watjes in deze regio. Beide kanten bedrijven oorlogsmisdaden, het gaat Israël alleen beter af vanwege hun militaire overmacht.

Het voelt alsof de situatie zo maar kan exploderen, dat de kleinste aanleiding al genoeg is. Brigitte maakt zich grote zorgen over deze duistere toekomstscenario’s. Ik probeer haar gerust te stellen en zeg, zo overtuigend mogelijk, dat Hezbollah graag een wapenstilstand zou willen en daarom zulke dreigende taal uitspreekt over de mogelijke consequenties van het uitblijven van een staakt-het-vuren. Ze hopen hiermee de opinie internationale gemeenschap te beïnvloeden en druk te zetten op Israël.

Ik mocht willen dat ik gelijk had.