Supermarkten in Libanon

De derde week van de oorlog is alweer begonnen, het lijkt drie jaar geleden. Vandaag zijn Brigitte en ik weer afgedaald naar Beiroet. Brigitte had een nieuwe bespreking over het Unicef project Let Children Play en ik ging even langs kantoor om mijn collega’s die daar nog zijn te spreken.

Opvallend zijn de lange rijen voor de benzinepompen, vaak tientallen meters auto. Op sommige wegen heeft de politie inmiddels speciale afzettingen gemaakt voor de toerit naar het benzinestation om zo het doorgaande verkeer niet al te veel te hinderen. Dat werkt goed. Waar de Libanezen normaal gesproken flink voordringen staat men nu heel gedisciplineerd in de rij te wachten voor hun 6 USD aan benzine. We hadden zelf ook benzine nodig, dus braaf achteraan gesloten en het ging eigenlijk nog redelijk snel. Met slecht een liter of 10 dat iedereen maximaal mag tanken is de doorstroming wel verzekerd. Zie foto beneden:

De situatie in Beiroet lijkt aardig normaal, eerlijk gezegd. Je hebt nu niet direct het idee dat je in een oorlogsgebied woont. Wel schrijnend zijn de vele vluchtelingen die in scholen tijdelijk verblijven en maar een beetje op straat rondhangen. Wat ook opvalt, is dat de elektriciteit ook in Beiroet flink wordt gerantsoeneerd. Overal zie je winkels met generatoren om voor de stroom te zorgen. Het is een kwestie van tijd voordat de generatoren er ook mee ophouden wegens brandstofgebrek…en zonder AC kan Beiroet goed warm zijn, vooral in augustus als de luchtvochtigheid de 100% aantikt.

Halverwege de dag grote paniek onder mijn Libanese collega’s op kantoor. Zojuist had een Israëlische generaal op TV gezegd dat ze Beiroet mogelijkerwijs gaan bombarderen. Dit zou dan wraak zijn voor een nieuw type raket dat Hezbollah had afgevuurd en die wel 80 kilometer ver kon komen. Mocht men inderdaad besluiten om Beiroet te gaan bombarderen, dan kon de oorlog nog wel eens lang gaan duren. Alsof er niet al voldoende kapot is geschoten. Iedereen zat voor de TV het Arabische nieuws te volgen, dus een goed moment om op te stappen. Op dergelijke momenten zie je hoe nerveus iedereen is. Het toont zich wellicht niet direct, maar er hoeft maar iets te gebeuren of men snelt naar de TV, belt met de familie en om de grappen wordt vooral door de grappenmaker zelf gelachen.

Het was sowieso een onrustige dag. Eerst had je Olmert die zei dat Hezbollah nu zo goed als uitgeschakeld was. Dat kunnen ze natuurlijk niet over hun kant laten gaan, dus wellicht vandaar die nieuwe raket? Ook heeft Hezbollah zo ongeveer een record aantal missiles op Israël afgevuurd. Duidelijk is wel dat Israël nog steeds een groot veiligheidsprobleem heeft en dat meer beschietingen echt niet zullen helpen. Hopelijk gaan ze spoedig om tafel zitten om het via diplomatieke weg op te lossen.

Sommige collega-bloggers stropen de frontlinie af, anderen gaan van kroeg naar kroeg, ik beperk me tot de supermarkten. In de beperking toont zich de meester, zullen we maar zeggen:-)

Dus de supermarkten in om eens te kijken hoe de zaken ervoor staan. Een bekende supermarkt in Hamra, Idriss genaamd, had alles in voorraad, vrijwel geen tekorten te bespeuren. Tja, schrijf je gisteren over de enorme problemen, blijkt het in Beiroet wel mee te vallen. Ze hadden ook aardappels, maar helaas: vergeten naar de prijs te kijken. Stom!

Op de terugweg nog even langs Spinneys, dat is een erg grote supermarkt ten noorden van Beiroet, aan de snelweg gelegen. Hier wel flink wat tekorten: veel lege schappen met vooral versproducten die ontbraken. Geen aardappels derhalve. Ik moet mijn gulden maat wellicht anders gaan stellen. Wat er wel was, hadden ze chaotisch opgestapeld. Men wil waarschijnlijk zoveel mogelijk artikelen in de winkel opslaan om zodoende het magazijn vrij te houden voor nieuwe aanvoer.

Dat leverde een Aldi gevoel op: veel artikelen lagen in bulk verpakt in de winkel en je moest zelf aan de slag om wat je hebben wilde, uit te pakken. Ook het bronwater en de cola light was verrassend genoeg vrijwel op. Je ziet dit nog wel in ruime mate in andere winkels, dus wellicht een lokaal probleem en niet direct typerend voor andere locaties.

Op de terugweg in Jounieh geprobeerd nog ergens benzine te tanken maar alle stations waren uitverkocht. Ze worden ’s ochtendsvroeg bijgevuld, dus aan het eind van de dag is er niets meer verkrijgbaar. Wel was er nog benzine direct ten noorden van Beiroet, maar de rijen waren zo lang dat we geen zin hadden om daar in te gaan staan.