Nationale Dialoog nog even uitgesteld

De oproep van Nabih Berri om vandaag de Nationale Dialoog te hervatten, heeft weinig weerklank gevonden. Er is derhalve besloten om het een week uit te stellen. De hervatting staat nu gepland voor maandag 6 november aanstaande.

De officiële reden is dat drie vooraanstaande politici, soennietenleider Saad Hariri, druzenleider Walid Jumblatt en voormalig president Amin Gemayel (christelijk) in het buitenland verkeren en men niet zonder hen wil beginnen. Berri wil, begrijpelijk, geen Ronde Tafel gesprekken voeren met plaatsvervangers want dat zou ook maar vertragen omdat deze geen beslissingen mogen nemen.

Onofficieel echter staan de pro-regeringspartijen niet te springen om deel te nemen aan een conferentie met als agendapunt het aftreden van de regering. Ook wel goed te begrijpen. Men dringt aan op het aanpassen van de agenda. Die bevat nu twee punten: het vormen van een regering van nationale eenheid (lees: meer invloed voor Hezbollah en toevoeging van Michel Aoun aan het kabinet) en het herzien van de verkiezingswet.

De pro-regeringspartijen hebben aan Berri gevraagd om ook de ontwapening van Hezbollah en het aftreden van president Lahoud aan de agenda toe te voegen, maar Berri heeft gezegd dat dit onmogelijk is. Wel kan men alles ter tafel brengen wat men wil....Tja, het nut van de agenda wordt daarmee danig ingeperkt, maar toch kan diezelfde agenda niet worden aangepast.

Hezbollah heeft inmiddels de retoriek opgevoerd en de pro-regeringspartijen omschreven als 'duivels'. Ook hebben Hezbollah en Michel Aoun een ultimatum gesteld van één week: als er volgende week opnieuw wordt uitgesteld dan is de maat vol. Wat ze dan zullen doen is nog niet aangekondigd, maar Hezbollah merkte gisteren dreigend op dat de regering bang is voor de woede van de straat. Oftewel, men zal waarschijnlijk oproepen tot massa-demonstraties om zodoende de regering weg te krijgen.

De geestelijk leider van de Maronieten (Christenen) heeft zijn zorgen uitgesproken dat sommigen in het land niet van vrede willen weten, maar juist Syrië weer terug wil hebben. Ook andere politieke en geestelijke leiders hebben hun zorgen uitgesproken. Men is over het algemeen somber en bezorgd. Wat als er volgende week opnieuw niet wordt begonnen? Zal het dan toch waar zijn dat de tweede ronde van de oorlog niet tegen Israël, maar tegen eigen landgenoten is? Het beste is maar dat men gewoon begint met de hervatting van de Nationale Dialoog, maar dan met één agendapunt: Wat Verder Ter Tafel Komt. Genoeg stof om over te praten voor de heren politici.