Tijd voor wat foto's

Vandaag maar eens wat foto's ter illustratie van de recente gebeurtenissen.

Om te beginnen met een foto van een verbrande poster van Michel Aoun die over de centrale weg in Ashrafieh was gespannen. Dit is opmerkelijk omdat ondanks dat soms de emoties in Libanon hoog oplopen men meestal veel respect toont voor elkaars vlaggen en posters. Het is voor mij de eerste keer dat je zo duidelijk een vernielde vlag/poster ziet. Wat ook opvalt is dat deze verbrande vlag hier nu al ruim een week hangt en niemand die het opruimt of vervangt door een nieuwe vlag.

Een inmiddels bekend beeld in Beiroet: tanks op de hoeken van de straten. Blijft vreemd en beangstigend voor mezelf, maar Libanezen vinden het geruststellend om te weten dat het leger de wacht houdt.

Hieronder het tentenkamp in het centrum van Beiroet. Het lijkt elke dag wel groter te worden. Op de achtergrond zie je de moskee die is gebouwd door de vermoorde Rafiq Hariri. Ironisch om te zien dat het tentenkamp vlak naast deze moskee staat; veel Libanezen vermoeden dat het tentenkamp is opgericht om te voorkomen dat het VN Tribunaal van start kan om de schuldigen aan deze moord te berechten.


En nog meer tenten. Op de achtergrond zie je trouwens het hoofdkantoor van de VN in Libanon dat nu wordt omgeven door tenten.


Hezbollah beveiliging bewaakt de toegang tot het tentenkamp. Sinoria heeft al opgeroepen dat het tentenkamp niet een 'staat in een staat' moet worden, maar daar lijkt het inmiddels al behoorlijk op.


Tot slot een foto van de zwaarbewaakte toegangsweg naar de ambtswoning van premier Siniora. Deze kant is nog open, de andere kant van de weg is inmiddels afgesloten door het tentenkamp. Je vraagt je af hoe moeilijk het is voor een gemotiveerde Hezbollah volgeling om met een flinke nijptang het hek open te knippen. Voor mensen die af en toe even komen buurten in Israël, moet dat niet zo lastig zijn, maar goed.