Libanon heeft een Job Cohen nodig

Wat een gerieflijk land, dat Nederland. Een land waar je kunt lachen om iemand die de boel ‘bij elkaar’ probeert te houden, waarbij verdraagzaamheid gelijk als slap wordt uitgelegd. Veel negatieve uitspraken doen over Job Cohen die niet duidelijk durft te zijn, die te lief zou zijn voor de medemens. Ach ja, in een land waar je niet bang hoeft te zijn voor burgeroorlogen zijn dergelijke dingen snel gezegd en geschreven.

In Libanon heeft men juist behoefte aan een Job Cohen, aan iemand die de boel bij elkaar houdt. Tot nu toe was deze rol weggelegd voor premier Siniora en parlementsvoorzitter Berri. Ze voldeden prima aan hun taak, zonder hun zou Libanon allang uit elkaar gevallen zijn. Maar het wordt ze wel verdomd moeilijk gemaakt zo langzamerhand.

Gistermiddag hield Hezbollah leider Nasrallah een toespraak en daar werd met spanning naar uitgekeken: zou hij oproepen tot stakingen of demonstraties? Zo ja, dan was het zaak om extra spullen in te slaan want je weet in dit land maar nooit hoeveel schade vreedzame demonstraties gaan aanrichten.

Gelukkig bleven concrete aankondigingen van demonstraties uit, maar wel zei Nasrallah dat Hezbollah niet ruim van te voren gaat aankondigen wanneer ze gaan demonstreren áls ze gaan demonstreren. Men kan hun mensen in 24 of 12 uur oproepen tot demonstratie, of in 6 uur of zelfs sneller. En inderdaad, Hezbollah is een goedgeorganiseerde beweging die hun mensen zelfs binnen het uur massaal de straat op kan krijgen.

Het voornaamste punt uit de toespraak was de eis van Hezbollah tot ofwel een vetorecht in de regering ofwel vervroegde verkiezingen. Nasrallah stelde dat hij Siniora niet zou toestaan nog langer te regeren. Nasrallah gaat er van uit dat Hezbollah sterker uit vervroegde verkiezingen zou komen. Dat is een interessante gedachte en ergens naïef omdat Hezbollah juist niet zo goed kwam uit de vorige verkiezingen. En die waren juist nog georganiseerd door de pro-Syrische regering. Om dan te denken dat men betere zaken zal doen tijdens verkiezingen onder auspiciën van de huidige anti-Syrische regering, is niet bepaald logisch.

De andere mogelijkheid is die van het vormen van een eenheidsregering. Hierin zou Hezbollah en vrienden dan een blokkerende stem hebben om zodoende te garanderen dat alle besluiten unaniem worden genomen. De regering zegt op haar beurt dat dit nu al het geval is. Met uitzondering van twee besluiten, zijn alle andere besluiten volledig unaniem genomen. Dit is ook de reden wellicht waarom er überhaupt zo weinig beslissingen zijn genomen.

De twee besluiten waarbij unanimiteit ontbrak hadden betrekking op de vorming van het VN Tribunaal. Tijdens het eerste besluit waren de sjiietische ministers in staking, ditmaal zijn ze afgetreden. Uiteraard hadden beide gevallen niets van doen met het VN Tribunaal, want Hezbollah wil vanzelfsprekend ook de volledige waarheid weten. Maar ja, het is niet gek als veel Libanezen daar zo hun vraagtekens bij plaatsen.

Wat opviel in Nasrallah’s speech waren twee zaken:
Nasrallah zei dat men alleen gaat demonstreren als de gehele oppositie het hiermee eens is. Wellicht dat ze een les hebben getrokken uit de Juli oorlog die geheel eenzijdig door Hezbollah was afgekondigd. Nu willen ze juist vanuit een breed draagvlak hun punten naar voren brengen.
Dit is des te meer opvallend omdat de andere sjiietenleider, Berri, zijn steun heeft uitgesproken voor de regering van Siniora, althans hij wil niet dat de regering wordt vervangen en ook vervroegde verkiezingen ziet hij niet zitten. Het is onwaarschijnlijk dat Berri dan wél met demonstraties tegen de regering zal instemmen. Mocht Hezbollah woord houden, dan betekent dit geen eenheid onder de oppositie en derhalve geen demonstraties. Maar goed, waarschijnlijk is dit ijdele hoop helaas.

Het tweede wat me opviel was dat Hezbollah inging op het verwijt dat ze tegen het VN Tribunaal zouden zijn. Geheel onwaar uiteraard. De reden voor het opstappen van de sjiieten ministers was dat men zich onder druk gezet voelde om snel een besluit te nemen over het VN Tribunaal. Men kreeg de tekst vorige week vrijdag (november 10) en men moest afgelopen maandag (november 13)een besluit nemen. Dit was onmogelijk, mede ook omdat de tekst nog moest worden vertaald.

Tja! Ongeloofwaardig dat het geschoolde kader van Hezbollah geen Engelse tekst zou kunnen lezen. Ook een teken dat men zich meer en meer verzet tegen het “imperialistische westen” en dan met name Amerika. Dit thema kwam trouwens regelmatig terug in de speech van Nasrallah. Zo stelde hij dat de regering teveel haar oren laat hangen naar buitenlandse machten en dat als de regering per se wil dat Libanon wordt geregeerd door Amerika, dan kiest Hezbollah liever Syrië als dominante factor.

Daarnaast zei Nasrallah dat Hezbollah geen onstabiele factor is, maar zich juist keurig netjes aan alle Libanese regels en wetten houdt. Hoe dat zich verhoudt tot de eerdere uitspraken van Hezbollah woordvoerders die opriepen tot burgerlijke ongehoorzaamheid bleef helaas onduidelijk. Ook nu weer zei Nasrallah dat hij de huidige regering als ongrondwettelijk en illegaal beschouwd en dat derhalve demonstratieverboden zullen worden genegeerd. Wel zullen eventuele demonstraties een vreedzaam karakter krijgen, al wees hij wel op het gevaar van soennitische infiltranten die er voor zouden kunnen zorgen dat demonstraties uit de hand kunnen lopen.

Het is interessant dat hij specifiek soennitische infiltranten noemt, en niet christelijke infiltranten. Zou dit wellicht te maken hebben met de discussies momenteel in de Arabische wereld over een aanstaand conflict tussen de sjiieten en soennieten? Zo was er afgelopen week een oproep te lezen op een aan Al Qaida gelieerde website tot strijd tegen de sjiietische “honden” in Iran, Irak, Libanon en Syrië en werd met name opgeroepen tot de gewapende strijd tegen Hezbollah. Het lijkt erop dat de burgeroorlog in Irak nu begint over te lopen naar andere landen. Eerder meldde ik al een bomaanslag gericht tegen de ambassade van Saoedi-Arabië die werd toegeschreven aan Al Qaida. Laten we hopen dat het hierbij blijft.

In reactie op de toespraak van Nasrallah, stelde druzenleider Jumblatt (altijd goed voor stevige uitspraken) onomwonden dat Hezbollah uit is op een staatsgreep. Eerst zal men optochten gaan houden in de straat, dan massademonstraties, gevolgd door rellen en onlusten waarna de regering wordt gedwongen af te treden. Hij vervolgde dat de pro-regeringspartijen niet zullen starten met demonstratie, daarbij de mogelijkheid openlatend dat ze wel degelijk tegendemonstraties zullen organiseren.

Saad Hariri, de zoon van de vermoorde premier die het politieke stokje heeft overgenomen, was vriendelijker in toon en stelde dat de regering altijd bereid is te praten over het vormen van een eenheidsregering met een grotere invloed van de oppositie. Voorwaarde is wel dat eerst een aantal zaken wordt besproken om zodoende een gezamenlijke agenda op te stellen.