Wat een week!

Eindelijk weer tijd om te posten. Eerst was ik flink ziek, toen op zakenreis naar Dubai voor een paar dagen en nu weer terug in Beiroet.

Er is een hoop gebeurd. In de vorige post melde ik dat er Ronde Tafel Gesprekken gaande waren en dat deze voor 48 waren geschorst. Bij hervatting van de gesprekken bleek dat overeenstemming ver was te zoeken en afgelopen zaterdag spatte de dialoog als een zeepbel uiteen. De spanning was te snijden, mede ook door het dreigement van Hezbollah om naar de straat te gaan voor massademonstraties.

Inmiddels is de situatie nog chaotischer geworden omdat een deel van de regering is opgestapt: alle sjiieten en één christelijke minister (gelieerd aan Michel Aoun) hebben hun positie opgezegd. Hoewel niet uitgesproken als zodanig, vermoeden velen dat de ware reden niet het stuklopen van de Ronde Tafel gesprekken is, maar de agenda van het kabinet voor afgelopen maandag: daarop stond het nemen van een besluit aangaande het VN tribunaal naar aanleiding van de moord op Rafiq Hariri vorig jaar. Twee dagen voorafgaand aan deze kabinetsbespreking zijn de sjiieten opgestapt.

Opvallend is dat nu de tweede keer is dat de sjiietische ministers hun werk hebben gestaakt. De eerste keer was eveneens rondom het VN tribunaal. Toen lag er een verzoek om het mandaat van het tribunaal uit te breiden met andere aanslagen die zijn gepleegd op vooraanstaande Libanezen in de recente maanden. Na een week of wat gestaakt te hebben, kwamen de sjiietische ministers weer terug.

Ditmaal staken ze niet, maar hebben ze hun ontslag aangeboden. De premier moet het ontslag van een minister officieel accepteren. En jawel: premier Siniora heeft het collectieve ontslag geweigerd. Dit creëert een interessante situatie want de ministers zijn nog officieel minister, maar ze weigeren hun werk uit te voeren.

Ondanks het opstappen van de sjiietische ministers kwam de regering in vergadering bijeen afgelopen maandag en men heeft besloten tot het houden van het VN Tribunaal. Dit besluit was mogelijk omdat het grondwettelijke quorum is gehaald, volgens de voorstanders. Nee, zeggen anderen, dit besluit is onwettig omdat de grondwet voorschrijft dat het kabinet een weerspiegeling moet zijn van alle Libanezen.

Hoe dan ook, zowel president Lahoud als parlementsvoorzitter Berri beschouwen het besluit als illegaal en vinden dat het kabinet zo spoedig mogelijk moet opstappen en plaats moet maken voor een eenheidsregering waarin Hezbollah en Michel Aoun tenminste eenderde deel van de zetels zou moeten hebben. Hiermee kan men namelijk besluiten tegenhouden. De regeringsgezinde politici voelen hier uiteraard niets voor.

Om de zaak nog gecompliceerder te maken hebben zowel Siniora als Lahoud een brief gestuurd naar Kofi Anan van de VN. Siniora die met vreugde aankondigt dat Libanon het VN Tribunaal heeft geaccepteerd en Lahoud die Anan dringend verzoekt de brief van Siniora als illegaal te beschouwen omdat alleen de president bevoegd is tot het nemen van dergelijke besluiten en dat de Libanese regering sowieso illegaal bezig is momenteel. Je zult Anan maar zijn!

Over al de politieke onrust ligt de dreiging van straatgeweld. Hezbollah schijnt nog steeds van plan te zijn om massale straatdemonstraties te houden om daarmee de regering te bewegen hen meer invloed te geven. De minister van Binnenlandse Zaken heeft al aangekondigd geen vergunning te zullen afgeven voor dergelijke demonstraties. In reactie daarop heeft Hezbollah gezegd dat ze desnoods burgerlijk ongehoorzaam zullen zijn, als middel van verzet tegen een regering die in hun ogen alle steun is kwijtgeraakt en feitelijk ongrondwettelijk functioneert.