Wat een dagen!

Dat waren me de dagen wel. Er is een hoop gebeurd in Libanon: de moord op Pierre Gemayel, de grote bijeenkomst van naar schatting meer dan een half miljoen mensen en aansluitend de begrafenis. En natuurlijk het belangrijkste, voor ons althans: de verhuizing naar het nieuwe appartement. Brigitte en ik hebben weinig meegekregen van al de commotie, we waren vooral bezig met de verhuizing die twee dagen in beslag nam (woensdag en donderdag). Gisteren en vandaag wordt er gestaakt dus konden we de tijd goed gebruiken om een begin te maken met het uitpakken van alle dozen en noem maar op. Het zal nog wel enkele weken duren voordat alles op orde is.

Goed, terug naar de politiek. Een paar punten op een rij die me opvielen:
Hezbollah klaagde op TV dat de moord op Pierre Gemayel was bedoeld om hen en Syrië in een kwaad daglicht te stellen. Veel Libanezen geven Syrië & Vrienden de schuld van de moord en Hezbollah heeft er zo langzamerhand genoeg van om telkens de zwarte piet toegespeeld te krijgen. Tja, de wereld op zijn kop.

Vandaag zou er een kabinetszitting zijn om het VN Tribunaal goed te keuren. Dat wil zeggen, vandaag zou het kabinet een wet opstellen en besluiten om die ter goedkeuring aan het parlement voor te leggen. Siniora heeft vanochtend gezegd dat hij bereid is om de zitting uit te stellen indien de sjiietische ministers weer terugkeren in de regering. Hezbollah heeft dit inmiddels van de hand gewezen en gezegd dat ze alleen terugkomen indien ze een blokkerende stem zullen krijgen. Ook hebben ze gezegd dat ze voor het VN Tribunaal zullen stemmen. Er lijkt dus enige beweging in de zaak te zitten.

Nabih Berri, de voorzitter van het parlement, heeft gezegd dat de geplande kabinetszitting voor vandaag als illegaal moet worden beschouwd. Ook de vorige zitting waarin aan de VN toestemming voor het houden van het Tribunaal werd gevraagd, is volgens hem ongrondwettelijk. Zijn houding is belangrijk want het parlement moet ook in zitting bijeenkomen om de wet goed te keuren. Echter, Berri is als enige in staat om het parlement bijeen te roepen. Anders dan in Nederland is het onmogelijk voor parlementariërs om tot een zitting te besluiten. Ze kunnen wel oproepen tot een spoeddebat, maar zelfs als het gehele parlement dit wil, kan Berri dit simpelweg weigeren. Gezien zijn uitspraken dat de recente kabinetszittingen illegaal zijn, is er weinig kans op dat hij het parlement bijeen gaat roepen

De moord op Gemayel had een belangrijke consequentie voor de rechtmatigheid van het kabinet. Men moet namelijk een quorum hebben, een minimum aantal ministers, om besluiten te kunnen nemen. Door de moord op Gemayel was er nog slechts één aanvullende moord nodig om het kabinet buiten werking te stellen doordat het quorum niet meer aanwezig zou zijn. Gelukkig voor Siniora heeft nu een minister die op non-actief was gesteld (na het afbranden van de Deense ambassade in verband met de cartoon rellen van een aantal maanden terug), zijn plaats weer ingenomen en is de regering nu twee boven quorum.

Veel ministers hebben de nacht van vrijdag op zaterdag doorgebracht in het parlementsgebouw om zodoende hun aanwezigheid zeker te stellen. Men was bang voor demonstraties of erger om hun de toegang te beletten en zodoende het besluit uit te stellen.

De rollen qua demonstraties lijken overigens nu omgedraaid: was het eerst Hezbollah die dreigde men demo’s, nu zijn het juist de regeringsgezinde partijen die demonstraties organiseren. Voorafgaand aan de begrafenis op donderdag kwamen al meer dan een half miljoen mensen bijeen en ook voor komende dinsdag staat een demonstratie gepland. Dit kan worden gezien als reactie op Hezbollah/Aoun die niet nalaten de regeringspartijen als een ‘virtuele meerderheid’ te omschrijven. Men wil nu laten zien hoe reëel de meerderheid is en dat men wel degelijk een brede steun onder de bevolking heeft.

Michel Aoun tenslotte heeft het moeilijk. Hij kwam niet zijn condoleances aanbieden aan de nabestaanden van Pierre Gemayel. Dit is hem erg kwalijk genomen door de christenen, zeker omdat men zich goed herinnert dat het de vader van Pierre was, Amin Gemayel, die Aoun indertijd als premier in Libanon aanstelde.